Πανελλαδικά χαρακτηριστικά έχουν πάρει οι μέχρι τώρα αγροτικές κινητοποιήσεις. Ακόμα και η Κρήτη, ιδιαίτερη πατρίδα του υπουργού Γεωργίας Λ. Αυγενάκη, που αυτή τη φορά δεν είχε να επιδείξει μπλόκα και κινητοποιήσεις, φαίνεται σιγά-σιγά να μπαίνει κι αυτή στον «χορό» των μπλόκων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι αυτές οι κινητοποιήσεις δεν αφορούν κάποιο συγκεκριμένο προϊόν ή κάποιον επιμέρους αγροτικό κλάδο, αλλά το σύνολο σχεδόν των προϊόντων και των κλάδων, με γεωργούς, κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους κ.α. να είναι σε κοινά μπλόκα και κοινές πορείες. Και επίσης, οι αγρότες που βγήκαν στο δρόμο, είναι απ’ όλο το πολιτικό φάσμα με μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων της ΝΔ. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις, πέρα από βιοπαλαιστές, φτωχούς και μεσαίους αγρότες, έχουμε μεγάλη παρουσία και αγροτών της λεγόμενης «αγροτικής επιχειρηματικότητας», αγρότες δηλαδή με μεγάλο κλήρο, υψηλά εισοδήματα και μεγάλες επενδύσεις σε τρακτέρ, μηχανήματα και εξοπλισμό. Δείχνει αυτό ότι από την ΚΑΠ και την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ θίγονται όχι μόνο τα χαμηλά αλλά και τα πιο πάνω στρώματα της αγροτιάς. Το βλέπουμε αυτό και σε Γαλλία, Γερμανία κ.λπ., όπου παρά τις μεγάλες αγροτοκτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις-επιχειρήσεις που κυριαρχούν στον πρωτογενή τομέα και με μέσο κλήρο πολλαπλάσιο της Ελλάδας, είναι χιλιάδες οι αγρότες που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις.
Εισόδημα και μέλλον. Αυτά είναι που κυρίως έβγαλαν τους αγρότες στον δρόμο. Χρόνο με τον χρόνο έχουμε βύθιση του αγροτικού εισοδήματος. Από τη μια εκτίναξη του κόστους παραγωγής, με συνεχείς αυξήσεις σε λιπάσματα, εφόδια, ρεύμα, πετρέλαιο κ.λπ. και από την άλλη χαμηλές τιμές πώλησης για τα περισσότερα προϊόντα. Και όχι μόνο χαμηλές τιμές, αλλά σε πολλά προϊόντα, λόγω των κλιματικών αλλαγών, είχαμε και ακαρπία, μειωμένη παραγωγή, υποβάθμιση ποιότητας κ.λπ., που μείωσαν ακόμα περισσότερο το αγροτικό εισόδημα.
Μείωση στο αγροτικό εισόδημα έχουμε και λόγω της «πράσινης» ΚΑΠ 2023-2027 που προβλέπει περικοπές στις επιδοτήσεις. Έτσι, η «βασική ενίσχυση» φέτος ήταν μειωμένη κατά 21%, δηλαδή περίπου 240 εκατομμύρια ευρώ φέτος έλειψαν από τις τσέπες των αγροτών.
Ειδικά για τη Θεσσαλία, όπου από τις πλημμύρες ήταν μεγάλες οι καταστροφές στην αγροτική παραγωγή, οι απώλειες στο αγροτικό εισόδημα είναι τεράστιες. Για παράδειγμα, στο βαμβάκι είχαμε μείωση παραγωγής 68%! (από 307 εκατομμύρια κιλά πέρυσι, στα 99 εκατομμύρια κιλά φέτος!).
Με το κόστος παραγωγής να καλπάζει, με τις τιμές πώλησης να μην καλύπτουν το κόστος παραγωγής και με περικοπές στις επιδοτήσεις λόγω «πράσινης» ΚΑΠ, το μέλλον διαγράφεται μαύρο κι άραχνο για χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά. Η πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης από μια πολιτική που χρόνο με τον χρόνο τους φτωχοποιεί, οδηγεί σε εγκατάλειψη καλλιεργειών, ερημώνει τα χωριά, ξεκληρίζει τους φτωχομεσαίους, φέρνει συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε επιχειρηματίες νεο-τσιφλικάδες και νεο-τσελιγκάδες και βαθαίνει τη διατροφική εξάρτηση της χώρας.
Η κυβέρνηση, εν μέσω κινητοποιήσεων, αναγκάστηκε να εξαγγείλει μέτρα. Οι εξαγγελίες Μητσοτάκη είναι κοροϊδία, «στάχτη στα μάτια» των αγροτών και έγιναν κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων. Κινούνται εντός των ορίων που βάζει η ΚΑΠ και η «δημοσιονομική σταθερότητα» και έχουν στόχο το «ξεφούσκωμα» του αγροτικού ξεσηκωμού. Είναι μέτρα που δεν δίνουν λύση στα δίκαια αιτήματα επιβίωσης της αγροτιάς και αναπλήρωσης του χαμένου εισοδήματος.
Η επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο και για το 2024 είναι «σταγόνα στον ωκεανό» μπροστά στη χασούρα των αγροτών από τις αυξήσεις στο κόστος παραγωγής και τις περικοπές στις επιδοτήσεις. Και βέβαια, αυτή η επιστροφή ΕΦΚ καλύπτει μόνο το 50% της ετήσιας κατανάλωσης και θα δοθεί εάν και εφόσον το επιτρέπουν τα «δημοσιονομικά περιθώρια της χώρας», όπως διευκρίνισε ο Μητσοτάκης. Επιστροφή ΕΦΚ είχαμε και το 2022 (περίπου 90 εκατ. ευρώ) και το 2023 (περίπου 74 εκατ. ευρώ), αλλά αυτό δεν έριξε το κόστος παραγωγής, δεν έκανε βιώσιμες τις καλλιέργειες και ούτε απέτρεψε τους αγρότες από τα μπλόκα. «Σταγόνα στον ωκεανό» είναι και η εξαγγελία για έκπτωση 10% στο ρεύμα, αφού επηρεάζει ελάχιστα το κόστος παραγωγής και δεν αφορά όλους τους αγρότες, παρά μόνο όσους έχουν ως πάροχο ενέργειας τη ΔΕΗ. Και φυσικά δεν αφορά τους πάνω από 60.000 φτωχομεσαίους αγρότες που, σύμφωνα με τον υπουργό ενέργειας Σκυλακάκη, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος. Αλλά και η εξαγγελία για μεσοπρόθεσμη μείωση του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος της τάξεως του 30% για μια 10ετία, αφορά μόνο μια μικρή μερίδα των αγροτών, δηλαδή αυτούς που είναι ενταγμένοι στα συνεταιριστικά σχήματα και αυτούς που ασκούν συμβολαιακή γεωργία.
Το αγροτικό δεν είναι αγροτικό αλλά πολιτικό ζήτημα. Οι κινήσεις της κυβέρνησης, τα μέτρα, οι εξαγγελίες, οι υποσχέσεις και τα «είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο» επιδιώκουν να εκτονώσουν το αγροτικό μέτωπο και κυρίως να το κρατήσουν μακριά από το μέτωπο της παιδείας. Σ’ αυτό η κυβέρνηση έχει βοηθούς και τις διάφορες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Αντί για συντονισμό και κοινό μέτωπο των αγροτών με φοιτητές-μαθητές-εκπαιδευτικούς, που και αυτοί είναι σε κινητοποιήσεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, έχουμε ξεχωριστούς σχεδιασμούς και ξεχωριστές κινητοποιήσεις. Και αντί, δίπλα σε αγρότες και νεολαία, να μπουν στο μέτωπο του αγώνα και οι εργαζόμενοι, έχουμε τη ΓΣΕΕ που προκηρύσσει απεργία για τις… 17 Απρίλη (!), δυόμιση μήνες μετά (!), αλλά και το ΕΚΑ, την ΑΔΕΔΥ και το ΠΑΜΕ που καλούν σε απεργία για τις… 28 Φλεβάρη (!) «που κλείνει ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη»!
Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν έπεισαν τους αγρότες. Μέχρι στιγμής οι αγροτικές κινητοποιήσεις δεν φαίνεται να ξεθυμαίνουν αλλά αντίθετα απλώνουν και κλιμακώνονται. Τα πολλά ρυάκια του αγροτικού ξεσηκωμού μπορεί και πρέπει να γίνουν ένα μεγάλο ποτάμι. Και αυτό το ποτάμι μπορεί να φουσκώσει περισσότερο αν συνενωθεί με το άλλο μεγάλο ποτάμι της νεολαίας και των εργαζόμενων και παρασύρει με την ορμή του την αντιλαϊκή και αντιαγροτική πολιτική. Για να γυρίσουν οι αγρότες νικητές στα χωριά τους.
