«Καθ΄άπασαν την επικράτεια» ξετυλίγονται ο κυνισμός, η βαρβαρότητα, η σήψη, και τα αδιέξοδα του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, της κυβέρνησής του και των πολιτικών του δυνάμεων. Ο κυνισμός του κέρδους και της αρπαχτής, που αντιμετωπίζει την ίδια την υπόθεση της ζωής του λαού ως μια παρεμπίπτουσα ανάγκη που πρέπει να τη «φροντίσει» μόνο στο βαθμό που διασαλεύεται η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Η βαρβαρότητα, που την ίδια ώρα που οι λιγοστοί γιατροί και νοσηλευτές εξουθενώνονται, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν στα διαλυμένα νοσοκομεία, παρουσιάζει ορδές φρέσκων δυνάμεων καταστολής να αλωνίζουν και να κυνηγούν το λαό από τη μια ως την άλλη άκρη της χώρας. Η σήψη, που την ίδια ώρα που η λαϊκή πλειοψηφία καταδικάζεται στην ανέχεια, στην υπερεκμετάλλευση, στην απλήρωτη δουλειά, στην κατάργηση των σχολείων και των σπουδών, για να «συγκινήσει το έθνος», προβάλλει στους τοίχους της Βουλής τις «αρετές» των …πολεμικών της δυνάμεων!
Αλλά όχι, δεν πρόκειται για ένα «ελληνικό φαινόμενο», όσο και αν έχει τα ειδικά χαρακτηριστικά και τη σφραγίδα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Συμβαίνουν και «εις Παρισίους», ή αλλιώς το «φαινόμενο» είναι παγκόσμιο και πριν από όλα ξεκινά από τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις! Στις ίδιες τις «κεφαλές» του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος περισσεύει και ξεχειλίζει ο κυνισμός του κέρδους, η αντεργατική επιδρομή, η -ακόμα και με το στρατό- επιδρομή στις λαϊκές ελευθερίες. Είναι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διαμορφώνουν το πλαίσιο των αδιέξοδων, που «διδάσκουν» τον παρασιτισμό και την εκμετάλλευση σε πλανητική κλίμακα και προετοιμάζουν την προοπτική του πολεμικού ολέθρου ως οδό αναπαραγωγής αυτού του συστήματος.
Ο λαός μας είναι σε δοκιμασία. Η ίδια του η ζωή είναι σε δοκιμασία. Μαζί με αυτήν δοκιμάζονται και χτυπιούνται άγρια τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα του στη δουλειά, οι ελευθερίες του. Στις 17 Νοέμβρη της εξέγερσης, αλλά και στην απεργία της 26/11, οι αγωνιστικές δυνάμεις του λαού έκαναν ένα σημαντικό βήμα αντίστασης στη βαρβαρότητα. Διέψευσαν την υποτιθέμενη «παντοδυναμία» του συστήματος που τάχα μπορεί με «μια διαταγή» να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου. Αυτός είναι ο δρόμος για το λαό. Ο δρόμος της μαζικής αντίστασης και πάλης. Σε αυτό το δρόμο πρέπει να μαζεύονται και να συγκροτούνται δυνάμεις. Για να αντιμετωπιστεί η βαρβαρότητα. Για να αναμετρηθεί ο λαός με τη σκοτεινή εποχή και να φωτίσει τη ζωή του με το δίκιο και τη νίκη των αγώνων του.
