Έκθεση του ΟΟΣΑ για τα συστήματα υγείας στην περίοδο της πανδημίας
Αποκαλύπτει την αντιλαϊκή πολιτική
Μέσα στην καρδιά της πανδημίας κι ενώ η παγκόσμια υγειονομική κρίση έχει γονατίσει πολλά συστήματα υγείας, αποκαλύπτοντας τα τεράστια κενά, τις αδυναμίες τους αλλά και τις προτεραιότητες που τόσα χρόνια έθεταν οι αστικές κυβερνήσεις παγκοσμίως, έρχεται και η πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Η υγεία με μια ματιά: Ευρώπη 2020. Η κατάσταση της υγείας στις χώρες της ΕΕ» για να πει με νούμερα αυτό που όλος ο λαός υποψιάζεται: Η Ελλάδα είναι τελευταία στις δαπάνες για την υγεία. Αποκαλύπτεται με τον πιο απλό και μαθηματικό τρόπο πως, παρ’ όλες τις δηλώσεις της κυβέρνησης και των παραγόντων του συστήματος ότι βάζουν την υγεία πάνω από όλα, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.
Ετσι λοιπόν στο παρακάτω γράφημα της έκθεσης φαίνεται ότι η Ελλάδα είναι προτελευταία χώρα -με τελευταία τη Λετονία- στην Ε.Ε. των 27 σε έκτακτες δαπάνες ενίσχυσης του συστήματος Υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ένας δείκτης ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για την πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κατανομή των επιπλέον δαπανών, αφού η Ελλάδα διέθεσε τους πόρους για να προσλάβει επικουρικό κυρίως προσωπικό, ενώ άλλες χώρες για να “επεκτείνουν” τη χωρητικότητα και τις δραστηριότητες του συστήματος υγείας τους. Φυσικά στην Ελλάδα, που η υποστελέχωση και οι σοβαρές ελλείψεις των νοσοκομείων, με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων, ήταν μάστιγα πριν ακόμη από το ξέσπασμα της πανδημίας, δεν υπήρχε χώρος για τέτοιες «πολυτέλειες».
Ένα γράφημα της έκθεσης του ΟΟΣΑ που δείχνει και πάλι το ζήτημα των τεράστιων ελλείψεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ είναι το παρακάτω:
Βάζοντας την Ελλάδα στην κάτω δεξιά θέση, αναδεικνύει ότι έχει τεράστιο έλλειμμα σε νοσηλευτικό προσωπικό και θεωρητικό πλεόνασμα σε γιατρούς. Αυτό όμως το πλεόνασμα είναι πλασματικό, αφού το γράφημα αναφέρεται σε όλους τους γιατρούς που πήραν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, δηλαδή σε ιδιώτες, σε νέους γιατρούς, σε γιατρούς που μπορεί να έφυγαν στο εξωτερικό. Η έκθεση αποκαλύπτει τη μεγάλη αντίφαση: να έχουμε τη μεγαλύτερη αναλογία γιατρών ανά κατοίκους τη στιγμή που έχουμε τη μικρότερη αναλογία ΜΕΘ ανά κατοίκους!
Eπίσης, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ αναφέρουν ότι η Ελλάδα έκανε μόλις 53 τεστ Covid ανά 100.000 κατοίκους, έναντι 124 μέσου όρου Ε.Ε. και 434 της Γερμανίας. Μια συζήτηση που είχε πάρει μεγάλη έκταση στο “πρώτο κύμα” και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με εκπροσώπους της κυβέρνησης, αλλά και λοιμωξιολόγους να δηλώνουν ότι δεν χρειάζονται τα τεστ, κάτι που η ζωή απέδειξε ότι ήταν λάθος και κοστίζει αρκετά στην πορεία της μάχης ενάντια στην πανδημία. Φυσικά, δεν πιστεύουμε ότι έγινε από άγνοια ή λάθος εκτίμηση, αλλά από πολιτική απόφαση. Μια επιλογή που απορρέει από την αντίληψη της εμπορευματοποίησης της υγείας και αφήνει το λαό και τους εργαζόμενους χωρίς πρόληψη, χωρίς περίθαλψη.
Φτάνοντας στο ζήτημα που πονάει το λαό στη σημερινή συγκυρία, τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, και ενώ οι γιατροί φώναζαν εδώ και χρόνια για ανάγκη επέκτασης των ΜΕΘ και αύξησης του αριθμού τους αλλά και στελέχωσής τους από εξειδικευμένο προσωπικό, τα αυτιά των κυβερνήσεων ήταν κλειστά. Το παρακάτω λοιπόν γράφημα του ΟΟΣΑ αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα είναι η προτελευταία χώρα, με στοιχεία του 2019, σε αριθμό κλινών ΜΕΘ ανά κάτοικο πριν την πανδημία.
Μόλις 5,3 κρεββάτια ΜΕΘ ανά 100.000 πληθυσμού, τόση είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής για το σύστημά τους. Και παρόλα τα ψέματα για δημιουργία νέων ΜΕΘ, η κατάσταση συνεχίζει να είναι τραγική και ο λαός για άλλη μια φορά πληρώνει την πολιτική της κυβέρνησης.
Τα εκατομμύρια προς τα ΜΜΕ που λιβανίζουν την κυβέρνηση, προς μεγάλες εταιρείες (Aegean), προς εφοπλιστές για να στηρίξουν τις δουλειές και τις ομάδες τους, η στελέχωση της αστυνομίας με μόνιμες προσλήψεις, οι υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς αποδεικνύουν την κυνικότητα και την αναλγησία μιας κυβέρνησης που υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης και βάζει πάνω απ’ όλα την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Εξάλλου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο προβληματισμού το προσχέδιο του προϋπολογισμού, σύμφωνα με το οποίο οι δαπάνες για την υγεία τελικά ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ. Εν μέσω πανδημίας και παρά τα παχιά λόγια της κυβέρνησης για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει πως από 4.829 δισ. ευρώ που δόθηκαν φέτος (2020) για το υπουργείο Υγείας, εκ των οποίων τα 523 εκατομμύρια ευρώ για παρεμβάσεις για τον COVID-19, του χρόνου, το 2021, οι δαπάνες αναμένονται να είναι 4.257 δισ., εκ των οποίων τα 131 εκατομμύρια για τέτοιες παρεμβάσεις.
Την ώρα που ο υπουργός Ανάπτυξης πανηγυρίζει για τους νεκρούς και δίνει συγχαρητήρια στην κυβέρνησή του αυτοθαυμαζόμενος, ο λαός αγωνιά και βλέπει πως τον αφήνει αβοήθητο και χωρίς περίθαλψη ένα σύστημα που προτίμησε τα ΜΑΤ από τις ΜΕΘ.
Ετσι, λοιπόν, μέσα στην “παγκόσμια υγειονομική κρίση” και παρά το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης προσδοκά να έχει εισροές 5,5 δισ. ευρώ από το ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ το 2021-εάν φυσικά τα επιμέρους προγράμματα εγκριθούν- και, παρά το γεγονός ότι οι δημόσιες δαπάνες υγείας στην Ελλάδα παραμένουν πολύ πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δεν φαίνεται στον προϋπολογισμό να υπάρχει σχέδιο για στήριξη των νοσοκομείων και του συστήματος υγείας.
