Σκλαβενίτης: 44 κρούσματα COVID-19.
ΑΒ Βασιλόπουλος: 23 κρούσματα έχουν καταγραφεί σε καταστήματα σε Μαρούσι, Σταμάτα, Λαμπρινή, Μελίσσια, Πατήσια και Παγκράτι.
Μy Market: 2 κρούσματα.
Γαλαξίας: 2 κρούσματα.
Lidl: 7 κρούσματα.
Τα παραπάνω, είναι μερικά μόνο από τα 80 και πλέον κρούσματα που έχουν καταγραφεί σε εργαζομένους σε σούπερ μάρκετ από τον Αύγουστο έως και σήμερα.
Η λίστα των εργαζομένων που προσβλήθηκαν από το νέο ιό δεν περιορίζεται μόνο στα σούπερ μάρκετ. Σύμφωνα με καταγγελίες διαφόρων σωματείων πανελλαδικά, εκατοντάδες εργαζόμενοι στη βιομηχανία, σε εργοστάσια, σε μαρμαράδικα, σε εκτροφεία και αλλού είναι θύματα της πανδημίας.
Όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι, καθώς και πολλοί άλλοι που θα ακολουθήσουν, έχουν ένα κοινό. Συνεχίζουν να δουλεύουν κανονικά. Όχι μόνο δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε κάποιο νοσοκομείο, όχι μόνο δεν μπορούν να μείνουν στο σπίτι τους ως ότου η κατάστασή τους καλυτερεύσει, αντίθετα, συνεχίζουν τον αγώνα για το μεροκάματο κάτω από τις επιταγές και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Μάλιστα, ο φόβος της απόλυσης είναι αρκετός προκειμένου οι εργαζόμενοι να ρισκάρουν όχι μόνο την υγεία τους, αλλά και την υγεία των συναδέλφων τους, δεδομένου ότι αποτελούν εστίες μετάδοσης του ιού. Τα μέτρα ατομικής προστασίας από την έναρξη της πανδημίας είναι εγκληματικά ανεπαρκή, ενώ υποδομές για σωστό εξαερισμό και καθαρισμό του αέρα σε κλειστούς χώρους θεωρούνται αδιανόητες, με αποτέλεσμα ο ιός να μεταδίδεται ταχύτατα στους χώρους δουλειάς όπου συνωστίζονται πολλά άτομα.
Κι ενώ η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει για τον κόσμο της δουλειάς, το κεφάλαιο προχωρά ένα βήμα παραπάνω. Προκειμένου να μην πέσουν τα κέρδη τους, οι εργοδότες αποκρύπτουν σκόπιμα τα κρούσματα μεταξύ των εργαζομένων. Συνεχίζουν τη λειτουργία των επιχειρήσεων και των καταστημάτων τους, αδιαφορώντας πλήρως για την υγεία των υπαλλήλων. Οι καταγγελίες είναι καθημερινές. Οι χώροι δεν καθαρίζονται κατάλληλα, η δουλειά συνεχίζει κανονικά, οι εργοδότες αυξάνουν τα κέρδη τους. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για εργαζόμενους μεγάλης ηλικίας ή γι’ αυτούς που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Και φυσικά καμία κίνηση από πλευράς διοικήσεων για να σπάσει αυτή η αλυσίδα διασποράς του ιού, δηλαδή καμία διενέργεια διαγνωστικών τεστ. Χωρίς τεστ, χωρίς εικόνα της εξάπλωσης του ιού, οι εργαζόμενοι παραμένουν έρμαια της πανδημίας, μίας πανδημίας η οποία συνεχίζει το καταστροφικό της έργο με την ανοχή κυβέρνησης και εργοδοτών. Μάλιστα, εν μέσω σκληρής καραντίνας, η κυβέρνηση βρίσκει ευκαιρία να ξεμπερδεύει με τις «παρωχημένες» και «ξεπερασμένες» εργατικές κατακτήσεις κι ετοιμάζεται να περάσει ένα νομοσχέδιο κόλαφο για τα εργασιακά δικαιώματα, όπου καθιερώνει το 10ωρο εργασίας, επεκτείνει την κατάργηση της Κυριακής-αργίας, ενώ παράλληλα επιβάλει ποινικούς περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση.
Αλλά και στο κομμάτι συνολικής διαχείρισης της πανδημίας, το σύστημα υγείας έχει προ πολλού περάσει τη φάση του ζορίσματος. Πλέον εργαζόμενοι στα νοσοκομεία μιλάνε ανοιχτά για πλήρη αδυναμία του ΕΣΥ ν’ αντιμετωπίσει τον ιό. Με κατειλημμένο σχεδόν το σύνολο των κλινών ΜΕΘ, με ελλιπές προσωπικό και με στρατιωτικές σκηνές (!) στα προαύλια νοσοκομείων, η κυβέρνηση παρατηρεί και προκλητικά αποστρέφει το βλέμμα, όσο γιατροί, νοσηλευτές και ασθενείς παλεύουν, οι μεν για την επιβίωση των δε.
Ο μόνος δρόμος για το λαό είναι και παραμένει η πάλη και η διεκδίκηση για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του. Με συσπείρωση και οργάνωση στους χώρους δουλειάς ενάντια στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν.
