Απέναντι στην εγκληματική πολιτική και τη φασιστικοποίηση
Θα δυναμώνει η φωνή του λαού και του δίκιου της μαζικής πάλης
«Καθ΄άπασαν την επικράτεια» ξετυλίγονται ο κυνισμός, η βαρβαρότητα, η σήψη, και τα αδιέξοδα του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, της κυβέρνησής του και των πολιτικών του δυνάμεων. Ο κυνισμός του κέρδους και της αρπαχτής, που αντιμετωπίζει την ίδια την υπόθεση της ζωής του λαού ως μια παρεμπίπτουσα ανάγκη που πρέπει να τη «φροντίσει» μόνο στο βαθμό που διασαλεύεται η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Η βαρβαρότητα, που την ίδια ώρα που οι λιγοστοί γιατροί και νοσηλευτές εξουθενώνονται, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν στα διαλυμένα νοσοκομεία, παρουσιάζει ορδές φρέσκων δυνάμεων καταστολής να αλωνίζουν και να κυνηγούν το λαό από τη μια ως την άλλη άκρη της χώρας. Η σήψη, που την ίδια ώρα που η λαϊκή πλειοψηφία καταδικάζεται στην ανέχεια, στην υπερεκμετάλλευση, στην απλήρωτη δουλειά, στην κατάργηση των σχολείων και των σπουδών, για να «συγκινήσει το έθνος», προβάλλει στους τοίχους της Βουλής τις «αρετές» των …πολεμικών της δυνάμεων!
Αλλά όχι, δεν πρόκειται για ένα «ελληνικό φαινόμενο», όσο και αν έχει τα ειδικά χαρακτηριστικά και τη σφραγίδα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Συμβαίνουν και «εις Παρισίους», ή αλλιώς το «φαινόμενο» είναι παγκόσμιο και πριν από όλα ξεκινά από τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις! Στις ίδιες τις «κεφαλές» του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος περισσεύει και ξεχειλίζει ο κυνισμός του κέρδους, η αντεργατική επιδρομή, η -ακόμα και με το στρατό- επιδρομή στις λαϊκές ελευθερίες. Είναι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διαμορφώνουν το πλαίσιο των αδιέξοδων, που «διδάσκουν» τον παρασιτισμό και την εκμετάλλευση σε πλανητική κλίμακα και προετοιμάζουν την προοπτική του πολεμικού ολέθρου ως οδό αναπαραγωγής αυτού του συστήματος.
Ο λαός μας είναι σε δοκιμασία. Η ίδια του η ζωή είναι σε δοκιμασία. Μαζί με αυτήν δοκιμάζονται και χτυπιούνται άγρια τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα του στη δουλειά, οι ελευθερίες του. Στις 17 Νοέμβρη της εξέγερσης, αλλά και στην απεργία της 26/11, οι αγωνιστικές δυνάμεις του λαού έκαναν ένα σημαντικό βήμα αντίστασης στη βαρβαρότητα. Διέψευσαν την υποτιθέμενη «παντοδυναμία» του συστήματος που τάχα μπορεί με «μια διαταγή» να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου. Αυτός είναι ο δρόμος για το λαό. Ο δρόμος της μαζικής αντίστασης και πάλης. Σε αυτό το δρόμο πρέπει να μαζεύονται και να συγκροτούνται δυνάμεις. Για να αντιμετωπιστεί η βαρβαρότητα. Για να αναμετρηθεί ο λαός με τη σκοτεινή εποχή και να φωτίσει τη ζωή του με το δίκιο και τη νίκη των αγώνων του.
Εγκληματική πολιτική
Ακόμα και αν αφήσουμε στην άκρη (που δεν τα αφήνουμε) όλες τις προηγούμενες δεκαετίες των αντιλαϊκών πολιτικών και την τελευταία δεκαετία της μνημονιακής επέλασης που έκλεισε νοσοκομεία και δομές υγείας, που τσαλαπάτησε τα δικαιώματα που είχε κατακτήσει ο λαός σε περίθαλψη και υγεία. Ακόμα και «αφήνοντας» τα όλα αυτά, η πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησης στο ζήτημα της υγείας του λαού τους τελευταίους οκτώ μήνες της πανδημίας είναι εγκληματική! Γιατί αρνήθηκε επίμονα και με όπλο την καταστολή και την τρομοκρατία κάθε διεκδίκηση για μέτρα προστασίας του λαού στις δουλειές, στα σχολεία, στα ΜΜΜ. Γιατί παρέμεινε απαρέγκλιτα όλους αυτούς τους μήνες στη γραμμή διάλυσης των νοσοκομείων και των δομών υγείας και απέναντι στις κινητοποιήσεις λαού, γιατρών και νοσηλευτών στην «καλύτερη» περίπτωση αντιπαράταξε ψέματα, κόλπα, τρικ μετακινήσεων προσωπικού από τη μια μονάδα στην άλλη. Γιατί το καλοκαίρι, όχι μόνο δεν πήρε μέτρα προστασίας και προσλήψεων, αλλά προετοίμασε το δεύτερο κύμα πανδημίας προσκυνώντας κάθε απαίτηση των μεγάλων τουριστικών γραφείων και αεροπορικών εταιρειών για να λειτουργήσουν οι γαλέρες της τουριστικής «βιομηχανίας».
Γιατί σήμερα, ενώ οι ΜΕΘ έχουν ξεχειλίσει και εκατοντάδες γιατροί και νοσηλευτές είναι ασθενείς από κορονοϊό, προετοιμάζει το τρίτο κύμα πανδημίας στο όνομα της «λειτουργίας της αγοράς» στις γιορτές, που είναι το μόνο που πραγματικά την απασχολεί. Αντιγράφοντας τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της, με όλα τα ντόπια μεγάλα κοράκια του κέρδους να κρώζουν γύρω της ανυπόμονα και με τους (ει)δικούς της σε πρόθυμη υπηρεσία, η κυβέρνηση ψάχνει και φτιάχνει παράθυρο ευκαιρίας για να λειτουργήσουν οι μηχανές του κέρδους. Χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό για το τι θα φέρει αυτό το «παράθυρο» στην υγεία και τη ζωή του λαού -και με τα εφιαλτικά δεδομένα που η πολιτική της έχει διαμορφώσει σε όλες στις βαθμίδες της περίθαλψης- το αμέσως επόμενο διάστημα. Για να κατευνάσει τις ανησυχίες που εύλογα αναπτύσσονται σε μεγάλα κομμάτια του λαού, καταφεύγει ξανά και ξανά σε απίστευτους κυνισμούς (πολλές ΜΕΘ σημαίνουν πολλούς θανάτους λέει ο Γεραπετρίτης!) και σε φτηνά επικοινωνιακά τεχνάσματα. Όπως οι «επιτάξεις» των 200 κλινών (που δεν είναι επιτάξεις αλλά αναγκαστικές ενοικιάσεις) που δεν μπορούν να κρύψουν ότι με «νοσοκομεία» σε σκηνές και με ενοικιάσεις κλινών το μόνο που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι να μείνει απαρέγκλιτη η πολιτική διάλυσης της περίθαλψης–υγείας για το λαό. Όπως η μονιμοποίηση των επικουρικών γιατρών που αναγγέλλεται ξανά και ξανά που δεν μπορεί να κρύψει ότι δεν μονιμοποιείται όλο το προσωπικό των ΜΕΘ, ότι δεν διορίζονται οι χιλιάδες γιατροί, νοσηλευτές και το βοηθητικό προσωπικό που απαιτούνται για να αντιμετωπιστούν στοιχειωδώς οι λαϊκές ανάγκες.
Και βέβαια το έγκλημα συνεχίζεται και στο μέλλον. Την ίδια ώρα που χαρίζονται τα 120 εκατομμύρια στην Aegean, μειώνεται ο ήδη άθλιος προϋπολογισμός για την υγεία για το 2021 και ο λαός καλείται να «συνηθίσει» τις εικόνες με τις σορούς σε σακούλες στο Βόλο να περισσεύουν εκτός ψυγείου! Το τελευταίο εύρημα κατευνασμού που διεθνώς και στη χώρα χρησιμοποιείται είναι το εμβόλιο που υποτίθεται καταφτάνει επειγόντως! Αυτό το λένε οι ίδιοι ιθύνοντες που «ανησυχούν» για το τρίτο κύμα της πανδημίας. Ποιο από τα δύο ισχύει τελικά; Τι έρχεται πρώτο; Το εμβόλιο ή το τρίτο κύμα; Προφανώς κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένο είναι ότι σε ένα-δύο μήνες θα υπάρχει η δυνατότητα εμβολιασμού του 70% του πληθυσμού που απαιτείται για να διαμορφωθούν συνθήκες ανοσίας. Οι κόντρες από την παραγωγή ως τη διάθεση του εμβολίου καλά κρατούν και το πότε θα υπάρχει ασφαλές εμβόλιο και πότε θα μπορεί να γίνει ο εμβολιασμός και στην κλίμακα που απαιτείται δεν έχει ακόμα κριθεί. Τελικά όλο αυτό το άθλιο παιχνίδι γύρω από το εμβόλιο που παίζει με την αγωνία του κόσμου ένα δια ταύτα πολιτικής χρήσης μπορεί να έχει από την κυβέρνηση: «Το εμβόλιο το περιμέναμε, καθυστέρησε και εν τω μεταξύ το τρίτο κύμα φούντωσε γιατί ήταν απρόσεκτος και ανεύθυνος ο λαός». Αυτό είναι το μοτίβο του εγκλήματος που ήδη μετράει εκατοντάδες νεκρούς στη χώρα, με το ίδιο και σε χειρότερες συνθήκες συνεχίζουν!
Λυσσασμένη επίθεση και γύψος για το λαό!
Τις συνθήκες μεγάλων κινδύνων και φόβου λόγο της πανδημίας που η κυβέρνηση και η πολιτική του συστήματος έχουν διαμορφώσει, επιχειρούν να τις αξιοποιήσουν με τον πιο βάρβαρο τρόπο για να χτυπήσουν ως το κόκαλο τα συμφέροντα και τα δικαιώματα εργατών, λαού και νεολαίας. Καθημερινές είναι σχεδόν οι ομοβροντίες των αντιδραστικών, ταξικών μέτρων που από τη μια σαρώνουν τα ψίχουλα των δικαιωμάτων που είχαν μείνει (όπως το δώρο των Χριστουγέννων), που είναι όμως ζωτικής σημασίας για το λαό, και από την άλλη φέρνουν ιστορικής σημασίας αντιδραστικές ανατροπές. Έτσι, δίπλα στο νομοσχέδιο Βρούτση που καταργεί συνολικά την έννοια «ωράριο» και θεσπίζει την απλήρωτη δουλειά, ήρθε να προστεθεί το νομοσχέδιο για την Τεχνική Εκπαίδευση. Ένα νομοσχέδιο που καταργεί ακόμα και τα «τεχνικά» σχολεία (ΕΠΑΛ) για τα παιδιά των εργατών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και με τον πιο ξετσίπωτο τρόπο διακηρύσσει την προετοιμασία ανήλικων εργατών που θα παίρνουν «κατάρτιση» σε διετούς φοίτησης σχολές αμέσως μετά το Γυμνάσιο! Ένα νομοσχέδιο που στη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας βάζει απαγορευτικό στις σπουδές ενώ ακόμα και για τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης διακηρύσσει την εγκατάλειψη τους από το κράτος στο όνομα της «αυτονομίας» τους.
Αυτές είναι οι «ενοράσεις» του συστήματος για τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες και αποτυπώνονται με ακόμα μεγαλύτερη πληρότητα στην διαβόητη έκθεση Πισσαρίδη και σε όλους τους τομείς της κοινωνικο-οικονομικής ζωής. Σε μια χώρα–προκεχωρημένο φυλάκιο των αμερικάνικων γερακιών του πολέμου, σε μια χώρα-ξέφραγο αμπέλι των μονοπωλίων της ΕΕ και των ΗΠΑ, το μέλλον για το λαό που ορέγεται και σχεδιάζει η αστική τάξη είναι η σύγχρονη δουλεία, η αμορφωσιά και ο κοινωνικός μεσαίωνας. Γι’ αυτό το μέλλον σχεδιάζεται η συντριβή της ασφάλισης ως κοινωνικό δικαίωμα, με άμεση ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Γι’ αυτό το μέλλον αναπτύσσεται σήμερα η λυσσασμένη επίθεση στη νεολαία μας.
Με αυτή την αντιδραστική καταιγίδα που συγκροτεί η έκθεση Πισσαρίδη βάζουν τα μεγαλοαστικά τζάκια υποψηφιότητα για να πάρουν μερτικό από το Ταμείο ανάκαμψης της ΕΕ που η εξέλιξη του κολλάει όχι στις ενστάσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας αλλά κυρίως στα μεγάλα προβλήματα και στις αντιθέσεις των βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ, δηλαδή της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Για να πάνε σε αυτό το μέλλον χτίζουν στο παρόν συνθήκες «γύψου» για τις ελευθερίες και τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Το άτυπο πραξικόπημα της αναστολής του άρθρου 11 του Συντάγματος για τις συναθροίσεις δεν ήταν στιγμιαίο! Ούτε ήταν μια «αχρείαστη υπερβολή» όπως «δημοκρατικά» ο Τσίπρας έσπευσε να σχολιάσει, στηρίζοντας ταυτόχρονα την απαγόρευση των πορειών για την 47η επέτειο της εξέγερσης. Το άτυπο πραξικόπημα απηχούσε και απηχεί γενικότερες και μόνιμες ανησυχίες και επιδιώξεις των δυνάμεων του συστήματος. Αυτές που απηχεί και το νομοσχέδιο Βρούτση που θεσπίζει την μόνιμη απαγόρευση για τη φωνή των εργατών και των εργαζομένων. Αυτές που απηχεί η εγκατάσταση αστυνομίας μέσα στα Πανεπιστήμια. Αυτές που απηχεί -μετά το τέλος της άρσης του άρθρου11- η συνέχιση του κυνηγητού και των διώξεων όσων προπαγανδίζουν απεργία, όσων συμμετέχουν σε απεργιακή συγκέντρωση! Αυτές που απηχεί η δικαστική εντολή για διενέργεια έρευνας από την κρατική ασφάλεια για το αν και κατά πόσο η στάση των Τσίπρα-Κουτσούμπα-Βαρουφάκη είναι υπεύθυνη διέγερσης σε πράξεις απείθειας!
Όλα αυτά μαρτυρούν πριν από όλα ανησυχίες και εντάσεις εντός της ΝΔ που όντας το κυβερνητικό κόμμα έχει την πρώτη και βασική ευθύνη να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει τη διογκούμενη λαϊκή οργή. Μαρτυρούν όμως και μια συνολικότερη ανησυχία των δυνάμεων του συστήματος που ξέρουν πολύ καλά –ότι και να λένε τα γκάλοπ τους- ότι έχουν απέναντι τους το λαό και τη νεολαία. Ταυτόχρονα ανησυχούν για το αν το προσφάτως «αναπαλαιωμένο» πολιτικό σύστημα μπορεί να αντέξει νέους μαζικούς ξεσηκωμούς του λαού και της νεολαίας και γι’ αυτό σπεύδουν να το θωρακίσουν με την κλιμάκωση της φασιστικοποίησης.
«Αθωώνουν» συνεπώς το σύστημα και την ίδια την κυβέρνηση όσοι κατασκευάζουν την εκτίμηση (όπως ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο Κουτσούμπας στα ΝΕΑ της 21-22/11) ότι αυτές οι «ακρότητες» της ΝΔ οφείλονται στην προσπάθεια της να πάρει στη στέγη της τα «ορφανά» της Χρυσής Αυγής! «Αθωώνουν» το σύστημα και ταυτόχρονα αποπροσανατολίζουν το λαό εμφανίζοντας ως μια μικροκομματική επιδίωξη την πολιτική κλιμάκωσης της φασιστικοποίησης και το βάθος των αντιδραστικών επιδιώξεων που βρίσκονται πίσω από αυτήν την πολιτική.
Με πραγματικούς αγώνες θα κάνει βήματα ο λαός!
Ο λαός κάθε άλλο παρά αδιάφορος μπορεί να είναι απέναντι σε κάθε κίνηση και επιδίωξη που ψαλιδίζει τους όρους λειτουργίας αυτής καθαυτής της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των διαδικασιών της. Γιατί προφανώς τέτοιες κινήσεις και επιλογές έχουν ως βάση τους το να μπουν στο γύψο οι ίδιες οι λαϊκές ελευθερίες. Αν το παραπάνω είναι αυτονόητο για κάθε δημοκράτη το ίδιο αυτονόητο είναι και πρέπει να είναι ότι ο λαός, τα συμφέροντα του, οι ανάγκες της πάλης του, κάθε άλλο παρά καλύπτονται από το «τείχος της δημοκρατίας» που παρουσίασε η Εφημερίδα των Συντακτών ενόψει της απόφασης για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Συνεπώς το ζητούμενο για το λαό δεν αρχίζει και τελειώνει στο αν «λειτουργεί η Βουλή» στο αν τα κοινοβουλευτικά κόμματα απολαμβάνουν τη «δημοκρατική ανοχή» (!) που επέδειξε ο Χρυσοχοίδης το πρωί της 17/11 στη Βασιλίσσης Σοφίας! Το ζητούμενο για το λαό και τη νεολαία είναι οι δικές τους ελευθερίες, τα δικαιώματα τους στην οργάνωση και στην πάλη!
Αυτά τα δικαιώματα καλείται να υπερασπιστεί ο λαός. Και μπορεί να τα υπερασπιστεί μόνο αγωνιζόμενος. Για την υγεία του και τη ζωή του που απειλείται από την εγκληματική πολιτική του συστήματος. Με μαζική αντίσταση στην άγρια καπιταλιστική επίθεση που επιβάλλει εκτεταμένη ανεργία, εξαθλίωση και υπερεκμετάλλευση Με μαζική εναντίωση στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και στους πολεμικούς κινδύνους που ζώνουν τη χώρα και την περιοχή. Για να διεκδικήσει όλα όσα του ανήκουν.
Όλα αυτά τα μέτωπα πάλης του λαού είναι πραγματικά, δεν είναι εικονικά. Δεν υπάρχουν «συμβολικοί αγώνες», «συμβολικές απεργιακές συγκεντρώσεις», «συμβολικά σπασίματα των απαγορεύσεων». Όλα αυτά τα «συμβολικά» δεν είναι παρά συμμόρφωση και υποταγή στην επίθεση. Μόνο η μάζα του λαού και της νεολαίας μπορεί να αντισταθεί, να υπερασπιστεί δικαιώματα, να αποσπάσει κατακτήσεις!
