Παρότι η κυβέρνηση παραδέχεται ότι λόγω πανδημίας ο κρατικός προϋπολογισμός του 2021 γίνεται «υπό παράδοξες και εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και υπό το καθεστώς σοβαρής αβεβαιότητας», εντούτοις, στο προσχέδιο που κατέθεσε και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή, έχουμε έναν προϋπολογισμό που διατηρεί τα γνώριμα φορομπηχτικά και αντιλαϊκά χαρακτηριστικά του. Δηλαδή έναν προϋπολογισμό φοροληστείας και περικοπών για το λαό, φοροαπαλλαγών και παροχών για το κεφάλαιο. Βέβαια, δεν έχουμε αυταπάτες ότι σ’ αυτό το σύστημα θα μπορούσε να υπάρξει ένας «άλλος», ένας «φιλολαϊκός» κρατικός προϋπολογισμός. Αλλά στον προϋπολογισμό της ΝΔ δεν υπάρχουν ούτε εκείνα τα ελάχιστα φιλολαϊκά «φκιασίδια» που θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από τις «εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες» της πανδημίας.
Και μπορεί και για το 2021 στην κυβέρνηση να μιλάνε για «χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων» μέσω της «γενικής ρήτρας διαφυγής» που ενεργοποιήθηκε από την ΕΕ (δηλ. μη εφαρμογή του κανόνα για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ), αλλά καμιά χαλάρωση δεν υπάρχει στην αντιλαϊκή πολιτική και στην επίθεση στη ζωή, στο εισόδημα και στο βιοτικό επίπεδο του λαού.
Για παράδειγμα, σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης, με βύθιση της οικονομικής δραστηριότητας και παραπέρα φτωχοποίηση του λαού, με «πανδημία» φτώχειας, ανεργίας, απολύσεων, λουκέτων, νέων κόκκινων δανείων κ.λπ., θα περίμενε κανείς μείωση στη φορολογική επιβάρυνση. Στον προϋπολογισμό όμως για το 2021 όχι μόνο δεν προβλέπεται μείωση, αλλά θα έχουμε αύξηση των φόρων, που από 44,6 δισ. το 2020 προβλέπεται να αυξηθούν στα 49,5 δισ. για το 2021.
Ή, από την άλλη, θα περίμενε κανείς να στηριχτεί η λαϊκή κατανάλωση με μείωση, για παράδειγμα, του ΦΠΑ, που είναι φόρος ο οποίος βαρύνει τον τελικό καταναλωτή, δηλ. τον φορτώνεται η πλατιά λαϊκή πλειοψηφία. Αλλά και εδώ ο προϋπολογισμός της ΝΔ προβλέπει όχι μείωση αλλά αύξηση στα έσοδα από ΦΠΑ, που από 14,9 δισ. που ήταν το 2020 θα φτάσουν στα 18,2 δισ. το 2021. Συνολικά, μαζί με τους υπόλοιπους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης, οι φόροι «επί αγαθών και υπηρεσιών» θα συνεχίσουν να αυξάνονται και το 2021 (από 23,9 δισ. το 2020 θα φτάσουν στα 27,5 δισ. Το 2021), απομυζώντας το λαϊκό εισόδημα και βαθαίνοντας τη φτωχοποίηση του λαού.
Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του κρατικού προϋπολογισμού φαίνεται και από την αναλογία έμμεσων φόρων (δηλ. φόροι που μπαίνουν κυρίως στην κατανάλωση και βαρύνουν τα λαϊκά στρώματα) και άμεσων φόρων (δηλ. φόροι στην περιουσία, στο εισόδημα κ.λπ.). Για το 2021 προβλέπεται αύξηση των έμμεσων φόρων στο 55,8% των συνολικών φορολογικών εσόδων (από 54,5% που ήταν το 2020), με το λαό και τους εργαζόμενους να σηκώνουν το μεγαλύτερο φορολογικό βάρος.
Το ίδιο, δηλ. όχι μειώσεις αλλά αυξήσεις, προβλέπεται και για το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων (μισθωτοί, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι κ.λπ.) που σύμφωνα με το προσχέδιο για το 2021 θα εισπραχθούν 420 εκατ. ευρώ περισσότερα από το 2020.
Αύξηση βέβαια έχουμε και στα έσοδα από το φόρο εισοδήματος των νομικών προσώπων (Α.Ε., ΕΠΕ, ΙΚΕ κ.λπ.) που από 2,8 δισ. στο 2020 προβλέπεται να φτάσει στα 3,6 δισ. στο 2021. Μια αύξηση όμως που δεν θα προέλθει, π.χ., από μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου ή από αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τις μεγάλες εταιρείες κ.λπ., αλλά κυρίως θα προέλθει από φόρους του 2020 που, λόγω αναστολής πληρωμών με τα μέτρα για την πανδημία, ένα μέρος τους θα πληρωθεί μέσα στο 2021. Άλλωστε η ΝΔ έδωσε νωρίς τα διαπιστευτήριά της στο μεγάλο κεφάλαιο με τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα διανεμόμενα επιχειρηματικά κέρδη από 15% στο 5% (!), με τις υπερ-αποσβέσεις μέχρι 200%, με τις φορολογικές υπερ-εκπτώσεις στις διαφημιστικές δαπάνες κ.λπ. Και, φυσικά, οι φόροι που πληρώνουν οι ΑΕ, ΕΠΕ και οι άλλες εταιρείες παραμένουν «σταγόνα στον ωκεανό»: μόνο το 7,2% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού (3.564 εκατ. ευρώ στα 49.546 εκατ. ευρώ!).
Η «μείωση του μη μισθολογικού κόστους» είναι ένας ακόμη μποναμάς της κυβέρνησης προς το κεφάλαιο. Με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3 μονάδες από 1.1.2021 (από 39,7% μειώνονται στο 36,7%) υπολογίζεται στον προϋπολογισμό ότι οι μεν εργαζόμενοι θα πάρουν ψίχουλα, οι δε επιχειρήσεις θα έχουν όφελος που θα φτάσει στα 816 εκατ. ευρώ μέσα σ’ ένα χρόνο.
Και αποτελεί πραγματική πρόκληση για το λαό, την ίδια στιγμή που θρηνεί θύματα από την πανδημία, την ίδια στιγμή που είναι αντιμέτωπος με ένα διαλυμένο σύστημα υγείας και η χώρα έρχεται προτελευταία στις δαπάνες για την Υγεία στην περίοδο της πανδημίας (στοιχεία ΟΟΣΑ), στον προϋπολογισμό για το 2021 να προβλέπονται περικοπές και μείωση των δαπανών για την Υγεία κοντά στα 600 εκατ. ευρώ (από 4,8 δισ. το 2020 το ανώτατο όριο δαπανών για το 2021 μειώνεται στα 4,2 δισ. ευρώ).
Το ίδιο και για τις συντάξεις, όπου η συνολική δαπάνη για το 2021 προβλέπεται μειωμένη κατά 298 εκατ. ευρώ (από 29,3 δισ. μειώνεται στα 28,9 δισ. ευρώ) σαν αποτέλεσμα των περικοπών που πέρασαν με τον Ν.4387/2016.
Την ίδια στιγμή που για την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια κ.λπ. έχουμε πάγωμα των δαπανών ή/και περικοπές-μειώσεις, από την άλλη έχουμε «εκτόξευση» των πολεμικών δαπανών, που στο 2021 αυξάνονται κατά 2 δισ. σε σχέση με το 2020.
Τα νούμερα και τα ποσοστά του προϋπολογισμού δείχνουν αυτό που βλέπει, αυτό που βιώνει από πρώτο χέρι ο λαός μας. Την ακόμα μεγαλύτερη φτωχοποίησή του, την καταβύθιση της ζωής του, τις ακόμα χειρότερες μέρες που έρχονται. Αποτυπώνουν την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, τη μεταφορά πραγματικών αξιών «από κάτω προς τα πάνω, από μέσα προς τα έξω» που συνεχίζεται και θα ενταθεί στα χρόνια που έρχονται. Εκτός κι αν ο λαός μας, απέναντι σ’ αυτό το μαύρο και άραχλο παρόν και μέλλον που του επιφυλάσσει το σύστημα, ενεργοποιήσει με τους αγώνες του τη δική του «ρήτρα διαφυγής»…