Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν ανάγλυφα την απόφαση ανοιχτής σύγκρουσης της κυβέρνησης της ΝΔ, του κράτους και του αστικού πολιτικού συστήματος με τον «εχθρό λαό». Η γενική ενεργοποίηση του πανάκριβου μηχανοκίνητου στρατού και της αεροπορίας της αστυνομίας (ελικόπτερα, drones), οι συνεχείς επιχειρήσεις καταστολής πλήθους, οι απαγορεύσεις των συναθροίσεων και διαδηλώσεων και η εκπόνηση ενός νέου, αντιδραστικού νομικού οπλοστασίου δεν γίνονται ούτε για τους υγειονομικούς κινδύνους της πανδημίας (αυτό το καταλαβαίνουν όλοι) ούτε αποτελούν απλά μια αυταρχική εκτροπή. Έρχονται από το βαθύ παρόν του βάρβαρου, ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας και όχι από το μακρινό παρελθόν της εμφυλιοπολεμικής δεξιάς.
Η όξυνση όλων των αντιθέσεων του καπιταλισμού, η ολοένα και μεγαλύτερη απόσταση των μεγαλοϊδιοκτητών-εκμεταλλευτών από τους «ακτήμονες» παραγωγούς του πλούτου, η υπερσυσσώρευση κερδών σε βάρος των στοιχειωδών αναγκών της εργατικής τάξης, η κυνική πριμοδότηση της (καπιταλιστικής) «οικονομίας» σε βάρος της ανθρώπινης ζωής ακόμα και μέσα στην πανδημία, προμηνύουν μεγάλες κοινωνικές θύελλες που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει η παραδοσιακή αστική δημοκρατία. Είναι, λοιπόν, μονόδρομος για την αστική τάξη, η επιλογή της κοινοβουλευτικής δικτατορίας χωρίς πολλές πολλές δημοκρατικές επιφάσεις, η συγκρότηση του κράτους «έκτακτης ανάγκης», το προληπτικό χτύπημα του κινήματος. Αυτή την εξέλιξη βλέπουμε παντού, από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία του Μακρόν, μέχρι τη Βραζιλία του Μπολσονάρο, την Τουρκία του Ερντογάν και την Ελλάδα του Μητσοτάκη.
Όταν συλλαμβάνονται από ορδές ΜΑΤ και Δράσης (που δεν τηρούν κανένα μέτρο προστασίας) αγωνιστές και συνδικαλιστές σε ολιγομελείς παρεμβάσεις (ακόμα και τριάδες!), που ήταν με αποστάσεις, μάσκες και σε ανοικτούς χώρους (όπου, όπως είπε και ο Χρυσοχοΐδης, δεν κολλάει) για να στοιβαχτούν σε βαν και λεωφορεία και σε χώρους κράτησης κατά δεκάδες, τότε αποκαλύπτεται περίτρανα πως δεν τους απασχολεί ο κορωνοϊός, αλλά ο «ιός» της αντίστασης και της ανατροπής.
Παρότι ο υπουργός καταστολής Χρυσοχοΐδης κομπορρημονεί ότι «η ασυλία 1.000 κακομαθημένων και κάποιων φωνακλάδων επώνυμων δεν θα γίνει ανεκτή», με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, της απεργίας 26/11 και της επετείου δολοφονίας του Αλέξη η κυβέρνηση αποκαλύπτει πως απέναντί της δεν έχει τίποτα «τρελαμένους», «περιθωριακούς» ή «αρνητές της μάσκας», αλλά το εργατικό, νεολαιίστικο και αντιφασιστικό κίνημα, που δίνουν με συνέπεια και αξιοπρέπεια τη μάχη για την υγεία, την εργασία και την ελευθερία. Δεν θα ξεμπερδέψει εύκολα με αυτές τις δυνάμεις, ούτε με την αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά, που για μια ακόμα φορά σήκωσε το γάντι της αντιπαράθεσης, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα και στην πρώτη γραμμή των συλλήψεων.
Η κυβέρνηση δεν φοβάται τους τρεις αλλά τους χίλιους δεκατρείς που θα έρχονται κατά κύματα, για την επαναστατική, αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής και της «δημοκρατίας» τους.
Οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος, η αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική Αριστερά έσπασαν στην πράξη τις απαγορεύσεις, διαμόρφωσαν ένα ευφυές αντάρτικο με παρεμβάσεις στο κέντρο και πολλές διαδηλώσεις στις γειτονιές, μεταφέροντας την αντιπαράθεση εκεί που ήταν ο κόσμος. Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως δεν μπορεί να συνεχιστεί η ιδιόμορφη μονομερής ανακωχή απέναντι σε μια αδίστακτη και ανάλγητη κυβέρνηση και μια πολιτική που βάζει στο γύψο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Η οργή μπορεί να γίνει γρήγορα συνειδητό, οργανωμένο λαϊκό κίνημα ανατροπής.
Τα καθήκοντα για να σπάσει και να ανατραπεί το τείχος ολοκληρωτισμού του συστήματος είναι ανώτερα και απαιτούν υπερβάσεις. Σε αυτό θα κριθούν όλες οι δυνάμεις του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς.
Μιχάλης Ρίζος, γιατρός στέλεχος του ΝΑΡ
Μέσα στην πανδημία ετοιμάζουν τη νέα εποχή δυστυχίας του λαού!
Να αγωνιστούμε για να ζήσουμεκαι να αναμετρηθούμε
με το σύστημα της βαρβαρότητας
