Δεν έχουν τελειωμό οι καθημερινές καταγγελίες σχετικά με τις περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Η αστική τάξη, εν μέσω υγειονομικής κρίσης λόγω της επιδημίας του Covid-19, βλέπει τα κέρδη της να μειώνονται και αξιοποιεί όλο το νομικό οπλοστάσιο που της προσφέρει απλόχερα η κυβέρνηση. Από τη μια οι φοροαπαλλαγές και η γενναιόδωρη χρηματοδότηση και από την άλλη οι ΠΝΠ και τα αντιλαϊκά μέτρα, ώστε να φορτωθεί κι αυτή η κρίση στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων. Το κεφάλαιο εκμεταλλεύεται την πρωτόγνωρη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για να προωθήσει ακόμα πιο εντατικά την επίθεσή του στα δικαιώματα του λαού και να τσακίσει ό,τι άφησε όρθιο η επίθεση μέσω των μνημονίων όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η εργοδοσία παίζει στο γήπεδό της κι έχει ξεσαλώσει. Το εργοστάσιο της Χαλυβουργίας στο Βόλο ανέστειλε συνολικά τη λειτουργία του. Επίσης στον κλάδο του μετάλλου, η ΣΟΒΕΛ έθεσε σε διαθεσιμότητα 350 εργάτες στους οποίους θα καταβάλλεται το 60% του μισθού. Η εταιρία ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ, κολοσσός στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας, πέρα από τα υποχρεωτικά 12ωρα, την ανάκληση αδειών ειδικού σκοπού ακόμα και σ’ εργαζόμενους που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, προχωρά και σε δεκάδες απολύσεις. Η εταιρία μπαταριών SUNLIGHT έθεσε σε αναστολή σύμβασης τους μισούς εργαζόμενους και έβγαλε σε υποχρεωτική άδεια τους υπόλοιπους. Η ομοσπονδία κλωστοϋφαντουργίας ΟΕΚΙΔΕ καταγγέλλει πως προϊστάμενος επιχείρησης γυρνούσε από σπίτι σε σπίτι ζητώντας να «εισπράξει» το επίδομα των 800€ που δόθηκε στους εργαζόμενους.
Κι η λίστα των επιχειρήσεων που έχουν λάβει αντεργατικά μέτρα συνεχίζεται. Η αεροπορική Aegean θέτει σε αναστολή σύμβασης 3.000 εργαζόμενους. Στο δρόμο βρίσκονται 75 εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ που δεν τους ανανεώθηκε η σύμβαση, ενώ οι υπόλοιποι μπαίνουν στο καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας. Δεκάδες είναι οι καταγγελίες για μη καταβολή του Δώρου Πάσχα, όπως στη ΛΑΡΚΟ, στην ΑΓΕΤ, αλλά και σε σειρά ναυτιλιακών εταιριών. Στο στόχαστρο τις επίθεσης βρίσκονται και 50 εργαζόμενοι του ιδιωτικοποιημένου ΟΛΘ που ανεστάλη η σύμβασή τους γιατί ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.
Οι παραπάνω είναι λίγες από τις πάμπολλες περιπτώσεις που δείχνουν ποιοι πληρώνουν και πάλι τα σπασμένα της κρίσης. Σε ποιους θα ζητήσουν να κάνουν θυσίες και να βάλουν πλάτη για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Δεν είναι άλλοι από την εργατική τάξη και το λαό.
Οι εργαζόμενοι καθηλωμένοι στα σπίτια τους βάλλονται από παντού, στο υγειονομικό, το οικονομικό και το επίπεδο των εργασιακών δικαιωμάτων, από ένα σύστημα που κάθε μέρα αποδεικνύει πόσο αναλώσιμους τους θεωρεί. Κυβέρνηση και αστική τάξη μετατρέπουν την κρίση σε ευκαιρία, για να προωθήσουν την ολομέτωπη επίθεσή τους. Οι νέες εργασιακές συνθήκες δεν είναι κάτι το προσωρινό, δεν είναι μια παρένθεση που θα κλείσει όταν επιστρέψουμε στην «κανονικότητα». Οι ελαστικές σχέσεις, οι απολύσεις, η φασιστικοποίηση κι οι μισθοί πείνας είναι η δική τους «κανονικότητα». Αυτή είναι η εικόνα για τον μελλοντικό εργαζόμενο-λάστιχο που ονειρεύονται, όπως κυνικά δήλωσε και ο Κ. Μητσοτάκης λέγοντας «τα μέτρα να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων».
Να μην τους αφήσουμε. Λαός κι εργατική τάξη να βάλουμε φραγμό στα σχέδιά τους. Ακόμα και σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, να βρούμε τρόπους για ν’ αντισταθούμε στον εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν για εμάς, να υπερασπιστούμε τα κατακτημένα με αγώνες δικαιώματά μας.
