ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ανοικονόμητες ματιές

Διαβάζουμε στον Τύπο: Στη μεγαλύτερη οικονομία, τις ΗΠΑ, κατά το τελευταίο τρίμηνο του 1957 ο ρυθμός ανάπτυξης (σε ετήσια βάση) ήταν -4% και το πρώτο τρίμηνο του 1958 -10%, η μεγαλύτερη πτώση στην ιστορία της μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι το τρίτο και τέταρτο τρίμηνο του 1958, ωστόσο, ο ρυθμός ανάπτυξης είχε ανέβει σχεδόν στο 10% και για το σύνολο του έτους το ΑΕΠ μειώθηκε κατά λιγότερο από 1% –μια κακή ύφεση, 3η χειρότερη από βάθος στην ιστορία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και εδώ είναι το ενδιαφέρον. Πολλές πηγές δεν αναφέρουν καν την πανδημία ως αιτία της ύφεσης. Πράγματι, η πανδημία ξεχάστηκε σύντομα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το 1945-1974, δεν αναφέρουν καν την πανδημία ή την ύφεση, μόνο τα χρόνια της δεκαετίας του 1950. Ενώ και η ίδια η FED (ομοσπονδιακή τράπεζα ΗΠΑ) σε αναφορές της από τον Αύγουστο του 1958 δεν αναφέρει καν τη γρίπη σαν αιτία ύφεσης.
Η απάντηση βρίσκεται στην παρούσα ιστορική κρίση αναπαραγωγής του κεφαλαιοκρατικού συστήματος και στην καθολικότητά της από τα παραγωγικά έγκατα του καπιταλισμού μέχρι τα γεωπολιτικά της εδάφη. Σήμερα δεν μπορούν να εγγυηθούν τους ρυθμούς ανάπτυξης του 1958.

Προβληματίζει τους οικονομολόγους αν η καμπύλη της κρίσης θα έχει το σχήμα V, W ή U. Δηλαδή αν θα εκδηλωθεί μία δραματική πτώση που θα την ακολουθήσει μία υπολογίσιμη και απότομη άνοδος, αν θα αντιμετωπίσουν μία κρίση με σκαμπανεβάσματα ή αν μετά την πτώση θα ακολουθήσει μία περίοδος στασιμότητας που θα τη διαδεχτεί μια πιο ομαλή και συντεταγμένη άνοδος. Κατ’ αναλογία των σχημάτων. Σαν να ακούμε τους ίδιους προβληματισμούς που ακούγαμε και το 2009 από τους ίδιους οικονομολόγους. Αυτό δεν φαίνεται διόλου ιστορικό…

Προηγούμενo Πρωτοσέλιδο Επόμενo

ΠΟΛΙΤΙΚΗ