«Η πανδημία ως εργαλείο περίσπασης, στοχεύει στην φυσικοποίηση της κρίσης», έγραψε ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης, στο λογαριασμό του στο facebook. Μα πώς τολμά(!) να προβληματίζεται για τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας από την κυβέρνηση! Συνομωσιολόγος! Βγάλανε τις πένες τους πολλοί «καλοθελητές» δημοσιογράφοι να γράψουν για αυτούς τους «επικίνδυνους», που δε «συμμορφώνονται» χωρίς πολλές ερωτήσεις! Άφησαν ανοιχτές υπόνοιες, για να απομονώσουν απόψεις που δε συμφωνούν με το κυβερνητικό αφήγημα.
Μα δεν βλέπουν πως πεθαίνει κόσμος;! Και μιλάνε; Τι θέλουν; Να πεθάνουν κι άλλοι για να βάλουν μυαλό; Να κάτσουν σπίτι τους (αν έχουν!), να δουν τις ειδήσεις, τις διαφημίσεις, την κυβερνητική «ενημέρωση» των 6.00 μ.μ. (τζάμπα τόσα εκατομμύρια πήγαν στα κανάλια;), να γράψουν χαρτί να πάνε στη δουλειά (που θα είναι παστωμένοι με άλλους πόσους!). Και αν αρρωστήσουν; Να μείνουν σπίτι, φυσικά! Να πεθάνουν χωρίς διάγνωση, ιδανικά. Να φανούν τα ποσοστά καλά. Να αντέξει το σύστημα υγείας. Αυτό που τόσα χρόνια οι πολιτικές τους το έκαναν σμπαράλια. Το σύστημα υγείας πρέπει να μην καταρρεύσει. Για τους ανθρώπους, βλέπουμε! Είναι και μεγάλο το κόστος! ΜΕΘ, τεστ, μέτρα ατομικής υγιεινής και προστασίας! Και όλα αυτά ΔΩΡΕΑΝ; Για ΟΛΟΥΣ; Μαζικές προσλήψεις υγειονομικών; Αδύνατον! Πολύ ακριβή η ανθρώπινη ζωή! Το σύστημα να σωθεί! Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό, όχι το σύστημα περίθαλψης! Όπως έπρεπε να «σωθούν» και οι τράπεζες το ’08! Να τες πάλι οι συνομωσίες! Μα γίνεται ότι είναι «ανθρωπίνως δυνατόν»(sic)! Η κυβέρνηση «με σχέδιο», ο Τσιόδρας «ανεξάρτητος» επιστήμονας, ο Χαρδαλιάς «αποφασιστικός», προχωρούν συγκροτημένα. Λεφτά για αστυνομικούς (για να επιβάλλουν πρόστιμα), λεφτά στα κανάλια (να μας πείθουν ότι φταίμε ό,τι κι αν γίνει), λεφτά σε ιδιωτικές κλινικές, λεφτά και νόμους υπέρ των εργοδοτών και των κεφαλαιοκρατών. Μα υπάρχει σχέδιο! Πρόστιμα και όχι στέγη για τους άστεγους, φυλακές και camps για τους πρόσφυγες και όχι συνθήκες αξιοπρεπής διαβίωσης, 800 ευρώ για ενάμιση μήνα για κάποιους χωρίς καμιά εξασφάλιση για μετά, για το ρεύμα, για το φαγητό τους. Και ξετυλίγεται το σχέδιο...
Επειδή, λοιπόν, το βλέπουμε το σχέδιο της κυβέρνησης για τη διαχείριση της πανδημίας (επικοινωνιακή μεν, διαχείριση δε). Και επειδή πολύς κόσμος το βλέπει. Το ζει. Και το συζητάει. Στεκόμαστε με πολύ θετικό τρόπο σε τέτοια σχόλια, όπως του Γ. Κιμούλη.
Και συνεχίζουμε να τολμάμε να μιλάμε για δικαιώματα! Να ανησυχούμε με τα «μέτρα» που (δεν) παίρνονται! Και προβληματιζόμαστε για την απαγόρευση της κυκλοφορίας που εφαρμόζεται, χωρίς να συνοδεύεται με κανένα άλλο ουσιαστικό μέτρο αντιμετώπισης της πανδημίας! Και καμία εμπιστοσύνη δεν έχουμε στην πολιτική της κυβέρνησης και του συστήματος, ότι κάνει ότι μπορεί για να μας σώσει. Και επειδή ξέρουμε πως κάθε αντεργατικό και αντιλαϊκό μέτρο που ψηφίζεται έρχεται για να μείνει, δεν απεμπολούμε το δικαίωμά μας να θέλουμε να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Η πάλη για τα δικαιώματά μας δεν μπαίνει σε καραντίνα, δεν υποτάσσεται στην κυρίαρχη πολιτική.
