Είναι γεγονός ότι η πανδημία του κορωνοϊού και ο εγκλεισμός του κόσμου στα σπίτια του αξιοποιούνται από το σύστημα για να βαθύνει την επίθεση στον λαό και την εργατική τάξη. Κεφάλαιο και εργοδοσία έχουν ξεσαλώσει, επιβάλλοντας από απολύσεις, ελαστική εργασία, δουλειά χωρίς κανένα μέσο προστασίας μέχρι και υποχρεωτικές άδειες. Μια τέτοια ένταση της επίθεσης σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να παραλείπει και την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εκτός των άλλων, στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στις 30/3 δίνεται το πράσινο φως για να εφαρμόσουν οι καθηγητές το ηλεκτρονικό και το πολλαπλό σύγγραμμα. Πρόκειται για ένα μέτρο που έρχεται σίγουρα για να μείνει και για να συμπληρώσει όλη αυτή την ηλεκτρονικοποίηση της ζωής που η πανδημία έχει επιβάλλει (ηλεκτρονική εργασία, εξ αποστάσεως διδασκαλία κ.λπ.).
Εφόσον το σύγγραμμα δεν θα μπορεί να φτάσει έντυπο στους φοιτητές, λόγω των εξελίξεων με τον ιό, το Υπουργείο θα φροντίσει να τους παρέχει ένα άλλο, ηλεκτρονικό, για να καλύψουν την ύλη. Πετυχαίνει, έτσι, ταυτόχρονα την κατοχύρωση και του πολλαπλού και του ηλεκτρονικού συγγράμματος. Αυτό προφανώς δίνει το καλύτερο πάτημα στην καθηγητική αυθαιρεσία για ακόμα μεγαλύτερο ξεχείλωμα της ύλης (αφού δε θα υπάρχει ένα συγκεκριμένο σύγγραμμα, αλλά περισσότερα) και στα μαζικά κοψίματα που αυτή συνεπάγεται. Αποτέλεσμα; Ακόμη πιο εντατικοί όροι σπουδών για τους φοιτητές.
Επιπλέον, το ηλεκτρονικό σύγγραμμα είναι ένα ακόμα βήμα για την κατάργηση του δωρεάν συγγράμματος. Και ας μην ξεχνάμε την αντίστοιχης κατεύθυνσης αναστολή διανομής συγγραμμάτων από τον Γαβρόγλου το 2017. Όσο και αν προσπαθούσαν οι διάφοροι παράγοντες του συστήματος όλα αυτά τα χρόνια να μας πείσουν για την υπεροχή του ηλεκτρονικού σε βάρος του έντυπου βιβλίου, πέραν του ότι το έντυπο σύγγραμμα είναι πιο εύχρηστο (σημειώσεις, αμεσότητα, δεν κουράζει τα μάτια), η δωρεάν διανομή του είναι κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Το ηλεκτρονικό σύγγραμμα, εκτός των άλλων, αναδεικνύει και τον ταξικό χαρακτήρα της επίθεσης στη σπουδάζουσα και τη μαθητιώσα νεολαία. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε το κομμάτι αυτό των φοιτητών και των μαθητών (μικρό μεν, αλλά υπαρκτό) που δεν έχουν υπολογιστή ή πρόσβαση στο ίντερνετ. Το κομμάτι αυτό αυτόματα παραλείπεται από την εκπαιδευτική διαδικασία. Το ηλεκτρονικό σύγγραμμα, λοιπόν, είναι ένας ακόμη ταξικός φραγμός στην εκπαίδευση και έχει άμεση σύνδεση και με τα ήδη ψηφισμένα μέτρα Κεραμέως (αξιολόγηση, δίδακτρα σε όλα τα μεταπτυχιακά κ.λπ.), αλλά και με αυτά που θα έρθουν να ψηφιστούν το επόμενο διάστημα (διαγραφές φοιτητών, βάση του 10 στις Πανελλήνιες, εθνικό απολυτήριο, τράπεζα θεμάτων κ.ά.).
To φοιτητικό κίνημα μπορεί και πρέπει να δώσει απαντήσεις. Μακριά από επικίνδυνες απόψεις για ολοκληρωμένη γνώση και γνώση στην υπηρεσία του λαού που ακούγονται από την υπόλοιπη αριστερά και φτάνουν ακόμα και να στηρίζουν το πολλαπλό σύγγραμμα, γιατί έτσι «θα τα μάθουμε καλύτερα». Οι φοιτητές θα πρέπει να παλέψουν για ένα και δωρεάν σύγγραμμα, που θα καλύπτει όλη την ύλη. Έτσι μόνο θα εξασφαλίζεται η μείωση της εντατικοποίησης και ο κατά το δυνατόν περιορισμός της καθηγητικής αυθαιρεσίας.
